Dik 2 jaar later en nu rechtstreeks vanuit Amsterdam weer terug in Ghana! De bekende zwoele, vochtige en nog steeds hete (27 C°) avondlucht komt me weer tegemoet. Meteen klamme zweethanden waar alle viezigheid zich aan lijkt te plakken. Bij de douane mag ik aansluiten in de rij van Ghanaian Pasports. Ik moet lachen in mezelf want tegelijkertijd vraag ik me af of ik me toch niet een beetje Ghanees voel na er een jaar eerder te hebben gewoond en gewerkt met zo’n goed gevoel. Ik voelde me echt thuis en bekend met het land en de gewoonten. Maar nu ik in de rij sta lijkt die ervaring zover van me af te staan na al het andere van de afgelopen 2 jaar. Ik heb dan wel een behoorlijke tijd (9 maanden) in Afrika doorgebracht in de tussentijd maar dat was Botswana (Zuidelijk Afrika) en weer zooo anders en niet te vergelijken met dit deel van West-Afrika.
Nu ben ik eindelijk weer terug…. maar het lijkt zich wel in een ander leven af te spelen. Veel dingen zijn weer zo herkenbaar en ook vertrouwd: het hete klimaat, het onderhandelen en gesprekjes met de taxi chauffeurs, in de winkels, op de markt en op straat, de drukte, het vette lachen en de onderonsjes tussen de mensen, de zwaaiende, lachende, open gezichtjes van de kids en de stoere, vaak gespierde mannen die je geïnteresseerd aankijken, je aanspreken of op een afstandje blijven staren, de krachtige, trotse vrouwen met al hun koopwaar op hun hoofd en de waterzakjes waar je uit drinkt etc. Maar aan de andere kant is dit weer het begin van een totaal andere, nieuwe ervaring en periode in mijn leven! Ik ga er open in, heb vertrouwen en heb er zin in!!
Kelly haalt mij op van het vliegveld Kotoka in Accra (de hoofdstad). Zij is de oprichtster en projectmanager van Meet Kate; het ontwikkelingsproject bestaande uit een kindertehuis, kinderdagverblijf en een nog op te zetten basisschool, waar ik de komende 9 maanden zal gaan werken en hopelijk een bijdrage zou kunnen leveren als Projectmanager Onderwijs en Ontwikkeling. Haar manier van Afrikaans-Engels praten en het onderhandelen met de lokale taxichauffeurs doet me sterk aan mezelf van 2 jaar geleden denken. De eerste nacht overnachten we in Accra bij Nederlandse vrienden van haar. Niks arm en basaal, maar een groot luxe huis voor onszelf. De ikea lampen staan in de woonkamer dus we zouden, met de koele airco even wegdenken, ook goed in Nederland kunnen zitten. Zeker wel relaxed voor het eerste avondje! De volgende dag rijden we langs de westkust (richting Cape Coast), maar bij Winneba slaan we rechstaf het binnenland in om na 2 uurtjes rijden aan te komen bij onze bestemming; Ekwamkrom. Mijn thuis voor de komende maanden en het dorpje net voor de stad Agona Swedru in de Central Region van Ghana. De lokale bevolking spreekt hier Fanti en Twi. Mijn eerste woordje is; Medawosi en betekent bedankt. Ubruni ken ik al want dat betekent blanke. Gelukkig zijn/leven hier meer Ubruni’s in de buurt, waardoor het minder naar je wordt geroepen op straat dan in de Volta Regio, waar Yevu (= blanke in Ewe) constant om je oren wordt gegooid. Mijn Fanti zal ook wel niet vloeiend worden, aangezien er in Ghana 12 verschillende traditionele volkstalen worden gesproken dus zonder die talenknobbel ga ik er niet eens aan beginnen. Daarentegen weet ik al wel wat meer over het lokale eten, want dat is bijna overal hetzelfde; Fufu, banku, rijst, bonen, yam en bakbanaan. Ik kan het nu zelfs erg waarderen aangezien ik het niet meer elke dag hoef te eten. Kelly heeft een hele voorraad uit Nederland aangelegd in huis en aangezien ik bij haar inwoon, kan ik ook nog profiteren van haar kookkunsten in de avond. We wonen in een mooi, ruim huis op de hele 1e verdieping. Er zijn meerder slaapkamers met balkon, een woonkamer, keukentje, badkamer, wc met stromend water (niet altijd helaas, maar dan doet een bucket shower nog altijd wonderen!),elektriciteit en een geweldig groot dakterras met uitzicht over een glooiend landschap met palm- en bananenbomen, zandbaden en stenenhuisjes. Erg mooi en echt Afrika (zal mam zeggen;)!
Ik ben erg gastvrij ontvangen door Kelly, de mensen, het personeel en kinderen van het project. Meet Kate staat er al en mag trots zijn op zichzelf! Nu is het natuurlijk de uitdaging met de uitbreiding van het project (met basisschool, sportveld, landbouw en kippenboerderij) om de kwaliteit te waarborgen en te kijken waar verbetering nodig is. Ik heb er alle vertrouwen in dat dit met een goede samenwerking en in harmonie met elkaar kan worden bereikt!
Tot snel weer! Liefs NoorSorry, not available in English.